OSAS
Osas is een afkorting van obstructief slaapapneusyndroom. Osas wordt gekenmerkt door intensief snurken en het herhaaldelijk optreden van obstructies van de bovenste luchtweg tijdens de slaap.
Er wordt van een apnoe gesproken wanneer de luchtstroom door volledige obstructie van de bovenste luchtweg minstens tien seconden geheel wegvalt. Osas gaat gepaard met slaperigheid overdag omdat er 's nachts niet voldoende diepe slaap is. Door het voortdurend wakker schieten wordt ook de continuïteit van de slaap verstoord.
Slaapapneu wordt algemeen beschouwd als een risicofactor voor hart- en vaatziekten. De onderbrekingen in de ademhaling veroorzaken namelijk een zuurstoftekort in hart, hersenen en andere organen. Dit kan leiden tot hartritmestoornissen, bloeddrukverhoging en zelfs tot een hartinfarct of beroerte (CVA), vooral bij mensen met aderverkalking. De behandeling van Osas is gericht op het verlichten van de klachten en meestal multidisciplinair van aanpak. De neuroloog, longarts, KNO-arts, kaakchirurg en tandarts kunnen deel uitmaken van het behandelteam.
In sommige gevallen wordt gekozen voor een chirurgische behandeling.
Bijvoorbeeld door het verwijderen van neuspoliepen of vergrote keel- en neusamandelen. Daarnaast is het mogelijk om door middel van een kaakstandcorrectie een verruiming te krijgen van de bovenste luchtweg. Meestal worden de chirurgische behandelingen bij OSAS vooral aan die patiënten aangeboden die een neusmasker of een mondapparaatje niet verdragen of wanneer genoemde attributen niet tot verlichting van de klachten leiden.
Niet-chirurgische behandeling van OSAS kan zijn het opvolgen van adviezen inzake het voorkomen van overgewicht, stoppen met roken, matig alcoholgebruik, geen kalmeer- of slaappil gebruik en een goede slaaphygiëne.
Een andere behandeling is het gebruik van een neusmasker (CPAP). Dit masker zorgt ervoor dat er gedurende de nacht voortdurend lucht in de neus en de keel wordt geblazen.
De inbreng van de kaakchirurg in geval van een niet-chirurgische behandeling is het gebruik van een speciale beugel een MRA (mandibulair repositie apparaat ) dat over de tanden wordt geschoven om de onderkaak naar voren te houden tijdens de slaap. Omdat de tong vastzit aan de onderkaak blijft de tong zo beter op zijn plaats en zakt minder gemakkelijk in de keel.
